ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ, ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ;

ΟΜΙΛΙΑ  ΣΤΗΝ 2η ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΝΑΕ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ - ΑΓΡΟΤΟΥΡΙΣΜΟ

ΤΟΥ κ ΠΑΝΑΓΗ ΜΕΤΑΞΑΤΟΥ
Πρόεδρου  ΜΚΟ ΑΓΡΟΞΕΝΙΑ

Πρόεδρου Ένωσης Αγροτουρισμού Ιονίων Νήσων.
Εφόρου Οργανωτικού ΣΕΕΔΔΕ

Ο Ανδρέας Παπανδρέου τη δεκαετία του 70 έλεγε:

« Το εργοστάσιο στο χωράφι », με την φράση αυτή ήθελε να δείξει πόσο σημαντική ήταν αφ’ ενός η αγροτική – πρωτογενής παραγωγή και αφ’ ετέρου με ποιόν τρόπο θα μπορούσε να συνδεθεί με τη βιομηχανία.

Ήξερε καλά ότι ο αγρότης δεν μπορούσε να γίνει βιομήχανος γι’ αυτό όταν έλεγε εργοστάσιο……… εννοούσε την τυποποίηση του αγροτικού προϊόντος και την βιομηχανοποίηση του.

Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν έγινε ή τουλάχιστον στο βαθμό  που θα θέλαμε, με αποτέλεσμα σιγά-σιγά να εγκαταλειφθεί ο πρωτογενής τομέας της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής.

Σήμερα έχουμε μια δεύτερη ευκαιρία.

« Ο Τουρίστας στο χωράφι – στο μαντρί – στο λιοτρίβι  ή στο οινοποιείο – στο τυροκομείο »

Ο τουρισμός με το μοντέλο ήλιος και θάλασσα βοήθησε την ανάπτυξη της χώρας μας σε μεγάλο βαθμό. Με 2000 νησιά και χιλιάδες καταπληκτικές αμμουδιές, με τουλάχιστον 5 μήνες καλοκαίρι και με την καπατσοσύνη του Έλληνα να φτιάξει δωμάτια και ξενοδοχεία παντού, καταφέραμε να είμαστε για αρκετές δεκαετίες στην προτίμηση του Βορειοευρωπαίου τουρίστα, που λαχταρούσε αυτά που σε μας η φύση είχε χαρίσει απλόχερα.
Οι Ευρωπαίοι όμως οργανώθηκαν και σιγά σιγά οι μεγάλοι Tour Operators, όχι μόνο μονοπώλησαν την αγορά αλλά σκέφθηκαν και τρόπους εκμετάλλευσης όλου του προσφερόμενου πακέτου. 
Η τελευταία « εφεύρεση» του all inclusive ήταν το τελειωτικό χτύπημα σ’ αυτό το μοντέλο.
Τα μεγάλα συγκροτήματα για να συμπιέσουν το κόστος φαγητού και ποτού στα 2,00 ευρώ ανά άτομο την ημέρα, χρησιμοποιούν πρώτες ύλες που τις περισσότερες φορές δεν διαφέρουν από σκουπίδια.

Δεν αγοράζουν τίποτα από τον Έλληνα παραγωγό και δεν « επιτρέπουν» και στον πελάτη τους να το κάνει, αφού δεν βγαίνει ασυνόδευτος από το συγκρότημα.

Τελικά το μόνο που μένει  στην Ελληνική κοινωνία που φιλοξενεί έναν τέτοιο τουρίστα είναι τα απόβλητα του.

Όχι κύριοι δεν τον θέλουμε έτσι τον τουρισμό και τον τουρίστα.

Ας πάει αλλού αυτός που το μόνο κριτήριο του είναι η τιμή του πακέτου του.

Αν δεν συνδέσουμε τον τουρίστα και με τις άλλες παραγωγικές τάξεις, θα έχουμε επισκέπτες αλλά όφελος δεν θα έχουμε.

Το χειρότερο δε, θα είναι ότι θα χρεωνόμαστε και τη δυσαρέσκεια του τουρίστα, ο οποίος στο τέλος αντιλαμβάνεται το γνωστό γνωμικό « το φθηνό κρέας προτιμάς το ζουμί του χάνεις».

Το ισχυρό ευρώ έχει δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα στις εξαγωγές αγροτικών ειδών με αποτέλεσμα να συρρικνώνεται όλο και περισσότερο ο αγροτικός τομέας.

Χώρες παραγωγής, ανταγωνιστικές με τα δικά μας προϊόντα, τα προσφέρουν πλέον στις μισές τιμές. Ο αγρότης και ο κτηνοτρόφος είναι καταχρεωμένος και αν κοπούν οι επιδοτήσεις το μέλλον του είναι αμφίβολο.

Αυτά είναι τα άσχημα νέα. Υπάρχουν όμως και καλά νέα.

Αυτά είναι η διαρκώς αυξανόμενη ζήτηση του Αγροτουρισμού  αφ’ ενός αλλά και η ζήτηση επώνυμων ποιοτικών προϊόντων παραδοσιακών, εκμεταλλεύσεως μικρής κλίμακας.

Όσο αφορά τον Αγροτουρισμό υπάρχει αρκετή σύγχυση λόγω των άστοχων χειρισμών των προηγούμενων κυβερνήσεων που χορηγούσαν αγροτουριστικές άδειες, κυρίως σε αγρότες οι οποίοι όμως αδυνατούσαν να ανταποκριθούν στο ρόλο μιας αγροτουριστικής επιχείρησης, έτσι όπως εξελίχθηκε στην πράξη.
Δεν είναι τυχαίο αυτό, αν σκεφθεί κανείς ότι ακόμα δεν έχει θεσπισθεί ένα νομοσχέδιο για να ξεκαθαρίζει το αντικείμενο και τους ρόλους.

Πολλές φορές δίδεται λανθασμένα η εντύπωση ότι ο Αγροτουρισμός ανταγωνίζεται τον κλασικό τουρισμό.

Αντίθετα, κινείται προς άλλη κατεύθυνση και διέπεται από διαφορετική φιλοσοφία.

Προσθέτει και συμπληρώνει στο τουριστικό δυναμικό και όχι μόνο.

Είναι μια δραστηριότητα και μια μορφή διακοπών, που δίνει στον κουρασμένο άνθρωπο της πόλης αυτό που πραγματικά του λείπει και αναζητεί, αυτό που πραγματικά τον αναζωογονεί, τον ξεκουράζει τον γεμίζει.

Ο Αγροτουρισμός σηματοδοτεί για τον επισκέπτη την πραγματική αλλαγή, την επιστροφή στην φύση, τη γνήσια επαφή με τους απλούς ανθρώπους, τα αγνά και φυσικά προϊόντα, τις γεύσεις και τις μυρωδιές, που ήταν ξεχασμένες και απλησίαστες από τις οργανωμένες – μαζικές διακοπές όταν:

• Άλλοι αποφάσιζαν γι’ αυτόν τι, πότε, που, και με ποιους θα φάει.
• Άλλοι αποφάσιζαν τι, πότε και πως θα δει κάποιο αξιοθέατο,
  κάνοντας φυσικά παρέα σχεδόν πάντα με τους συμπατριώτες του.
• Δεν είχε καμία ουσιαστική επαφή με τη χώρα στην οποία ταξίδευε,
  ούτε με τους κατοίκους της, ούτε με την πέρα από την περίμετρο του ξενοδοχείου φύση.
• Δεν γνώριζε την τοπική κουλτούρα, ούτε τα ήθη και έθιμα του τόπου, ούτε τα παραδοσιακά προϊόντα, τις γεύσεις και τη γνήσια ελληνική κουζίνα.
  Εκτός βέβαια από το γύρο , το κεμπάπ, το σουβλάκι και το συρτάκι που θα χόρευε στο club του ξενοδοχείου με τους συμπατριώτες του.

Ο Αγροτουρισμός και οι λεγόμενες εναλλακτικές μορφές τουρισμού έρχονται να καλύψουν την ιδιαιτερότητα στις προτιμήσεις του

• Να του ικανοποιήσουν τις δικές του προσωπικές επιλογές, να του προσφέρουν τις ξεχωριστές δραστηριότητες που του ταιριάζουν.
• Να του επιτρέψουν να χαρεί τις γνήσιες, παραδοσιακές γεύσεις και εδέσματα, τα φρέσκα φρούτα κομμένα από το δέντρο με το ίδιο του το χέρι, τα χρώματα και τα αρώματα της φύσης που πηγάζουν κατευθείαν από αυτή.
• Να γνωρίσει τα βουνά, τους καταπράσινους λόφους γεμάτους μυρωδικά και λουλούδια και να μεθύσει από το πρωτόγνωρο άρωμα τους.
• Να θαυμάσει τα φαράγγια, τα δάση με τις ατέλειωτες ποικιλίες δέντρων και την τοπική χλωρίδα και πανίδα.
• Να τσαλαβουτήσει στα ποταμάκια και τα ρυάκια με τα γάργαρα νερά, να κολυμπήσει στις λίμνες με τα κρυστάλλινα ή  τα θερμά ιαματικά νερά, να απολαύσει το απέραντο γαλάζιο, τις παραλίες με τις χρυσές αμμουδιές ή τα μαργαριταρένια βότσαλα.
• Να ταξιδέψει, με όποιους τρόπους έχει την δυνατότητα, στα χιλιάδες μικρά νησάκια με τους μυριάδες χρυσαφένιους κολπίσκους, να γδυθεί και να κολυμπήσει στα κρυσταλλένια διάφανα νερά, να νιώσει σαν νέος Αδάμ ή Ροβινσώνας ή τουλάχιστον πραγματικά ελεύθερος.

Όλα αυτά, μέσα στο χρυσό θεϊκό ελληνικό φως και αυτό  μπορεί να το πετύχει μόνο μέσα από τον Αγροτουρισμό και τις εναλλακτικές μορφές του.

Ο Αγροτουρίστας είναι σύμφωνα με έρευνα του Αριστοτέλειου πανεπιστημίου :

- Νέος από 30 – 50 ετών κατά 70%

- Πτυχιούχος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης κατά 80%

- Υψηλόβαθμο διοικητικό στέλεχος ή ελεύθερος επαγγελματίας με υψηλό εισόδημα
   και κάτοικος αστικών περιοχών κατά 90%.


 info@metaxatos.gr